Undanfarna daga hafa verið miklar fréttir af afsögn Ragnars Önundarsonar úr ýmsum störfum. Þekki það ekki - tjái mig ekki.
Í Mogga í dag ræðst hann nokkuð harkalega á fréttastofu RÚV. Þekki það ekki - tjái mig ekki.
En hann botnar grein sína eins vel, - eða svona:
Samviska og aðgerðaleysi
Alþingi og stjórnsýslan eru nú að miklu leyti skipuð viðvaningum sem hika við að taka ákvarðanir. Þeir eru óvissir um sannfæringu sína og samvisku og hafa stöðugar áhyggjur af því hvað öðrum (þ.e. kjósendum) finnst. Stjórnsýslulögin eru vel meint en leiða oft til þess að embættismenn þora ekki að aðhafast. Aðgerðaleysi virðist ekki vera samviskuvandamál. Fjölmiðlar vaka aðeins yfir aðgerðum og fara bæði með ákæru- og dómsvald. Nafnlaust blogg og nafnlausar innhringingar á opnar línur útvarpsstöðva enduróma dómana og nafnleysingjarnir saka nafngreinda menn um siðleysi og siðblindu. Það er ekki aðeins stjórnsýslan sem við erum í vanda með, við erum í ógöngum með sjálft tjáningarfrelsið. Fjölmiðlarnir eiga sinn þátt í því og byggja þó allt sitt á frelsinu. Það er ekki sjálfgefið að þeir standi öðrum framar hvað samvisku varðar. (Morgunblaðið, 15. mars 2011, bls. 19)
Punktur og basta.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli