Skapandi námsmat?

Ég mæli mjög eindregið með því að fólk í skólastarfi lesi Susan M. Brookhart og James Popham.

Popham er sjálfsagt hundrað ára og ritaskrá hans er sjálfsagt engri lík. Eftir að the reign of error hófst í Bandaríkjunum og menn fóru út i NCLB stefnuna tók Popham einarðlega afstöðu gegn þeirri hugsun og hefur skrifað greinar og bækur gegn stöðlun í skólastarfi, stöðlun í námsmati og stöðlun í hugsun. Hann er t.d. þeirrar furðulegu skoðunar að námsmat eigi að vera til að læra af því og að það sé hluti kennslu en ekki einungis til að safna tölum og búa til einkunn. Hann notar t.d. orðið Transformative assessment sem titil á bók sem kom út 2008 og skrifar fasta pistla í EL. Popham er gríðarlega læsilegur penni og er ekkert að skafa af gagnrýni sinni en kemur líka með lausnir og svör, sem virka mjög skynsamlega, a.m.k. á mig.

Brookhart er námsmatssérfræðingur og hefur gefið út bækur m.a. um hvernig námsmat eigi að skila sér til nemenda (Giving effective feedback to your students). Mér finnast hins vegar skrif hennar um hvernig eigi að meta „higher-order thinking skills“ gríðarlega fróðleg.

Í bók um efnið eru kaflaheitin t.d. um að meta greiningu, mat og sköpun (Assessing Analysis, Evaluation, and Creation); Að meta rökhugsun og rökfærslu (Logic and Reasoning); dómgreind (Judgment); lausnarleit (Problem Solving) og loks að meta sköpunargleði og skapandi hugsun (Creativity and Creative Thinking). Og hún gerir þeta vel. Hún útskýrir hvernig svona nálgun breytir því hvers konar verkefni eru lögð fyrir og sýnir dæmi.

Ég mæli með Brookhart og Popham. Eins og annað sem frá ASCD kemur eru rit þeirra ekki einvörðungu gagnrýni heldur einnig lausnir.

Senda eintak til Alþingis?