Nokkrar bækur

Alltaf gaman að skoða bækur.
Hér eru þrjár.
David T. Conley gaf út bók sem heitir Who governs our schools (Teachers College Press 2003). Gömul? Kannski. En fróðleg engu að síður enda skrifuð á hápunnkti The reign of Error, þegar George annar ríkti í Bandaríkjunum. Hann fer vítt og breitt yfir stefnur og hagsmunaaðila og veltir við ýmsum steinum á leið sinni. Fróðleg lesning.

Zwaagstra, Clifton og Long gáfu út bók sem heitir What´s wrong with our schools og settu ekki spurningamerki svo þeir eru með það á hreinu. Bókin er furðuleg samsetning og öfgakennd og kom út 2010. Þeir leggja til að nemendur með hamlanir þvælist ekki fyrir öðrum, að stöðluð próf og utanbókarlærdómur verði efldur, reglur hertar o.s.frv. Gamanlesning fyrir skynsamt fólk sem hefur ekkert betra að gera en annars bara eitthvað sem fer  í kassa g gleymist.

Michael W. Apple ritaði bók sem heitir Educating the "right" way. Markets, standards, god and ineequality. Hann tók mig með sér í innganginum með frásögn af ráðstefnu á Kúbu þar sem bandarískur kollegi kallaði hann "creep and a disgrace to the American flag." Stuttu síðar fullyrðir hann að bandarískir íhaldsmenn haldi sig á jaðri  við "the ludicrous" eða fáránleika. Hann vísar m.a. í lista tímaritsins Human Events, sem er afar hægri sinnað, og listinn fjallar um tíu skaðlegustu bækur 19. og 20. aldar. Hann gerir lítið úr listanum.
Efst var Kommúnistaávarpið, þá Mein Kampf og í þriðja Rauða kverið hans Maós. Svo kom Kinsey skýrslan um kynferðismál, þá rit Deweys um lýðræði og menntun. Das Kapital er annað rit Marx á listanum, The feminine mysique eftir Betty Friedan og svo eru lykilrit Compte, Nietzche og Keynes.
Ég er ekki búinn með hana en held ótrauður áfram. Maður sem gerir lítið úr svona lista er þess virði að kynna sér. Raunar er það meginkenning mín að ef menn hefðu lesið Mein kampf og tekið mark á henni, utan Þýskalands og utan Nasistaflokksins, hefði mátt komast hjá seinni heimsstyrjöldinni.

Apple er til í bókasafninu í Stakkahlíð - en ég er með hana sem stendur!