Af bæjarrölti, pöbbarölti og karma!

Dagurinn var tekinn rólega. Vitaskuld teiknaði Katrín kort af nærliggjandi umhverfi, skrifaði upp leiðbeiningar á blað á eldhúsborðinu um hvað væri að finna í eldhúsinu og á töflu við dyrnar um hvernig ætti að haga sér í lestunum og við af stað!

Fórum fyrst um Ridley road en þar er samfelldur markaður og margt að sjá! Gatan er annars vegar skipuð verslunum af allskonar gerð sitthvoru megin og á götunni eru svo markaðsbásar. Við blasa básar með fataefni, fiski, grænmeti, kjöti, leðurvöru og svo framvegis. Katrín segir að sagt sé að þarna sé af og til hægt að fá frumskógakjöt sem sé flutt í ferðatöskum milli landa. Nammi!

Svo var stefnt á lestina frá Dalston Kingsland að Islington Highbury (Higbury – hvað var það nú aftur?) og áfram að Oxford Circus. Sigga (a.k.a. Beth) hefur áhyggjur af unglingamömmum með, að því er sýnist, hvítvoðunga á ferð um lestarstöðvarnar. Ég aftur á móti stressa mig á hvar lestir sé að finna og því að fara ekki í öfuga átt. Einhvern veginn snýr þessi borg rétt við mér en samt geri ég mér enga grein fyrir höfuðáttum eða hvað sé upp eða niður. Þetta er reyndar helst vandamál á Strikinu í Köben en þegar Sigga labbar niður Strik frá Nýhöfn fer ég niður Strik frá Ráðhústorginu...

En sem sé!

Frá Oxford circus er steðjað um Soho. Í Carnaby street er rifjað upp þegar við vorum í brúðkaupi hér 1982. Þá var farið í Fish-and-chips búð, rétt við Carnaby streer, og tekinn skammtur af fiski og frönskum. Svo slæddumst við um göturnar en rétt þegar við vorum í miðri tískugötunni rak Sigga augun í að önnur hendin, sú sem notuð var til að tína í sig matinn, var tandurhrein en hin harla skítug... Síðan hef ég varla haft lyst á þessum eðalrétti, - nema með hníf og gaffli.

Við gengum fram hjá Melanies sem er á Old Compton street en þar sátum við einu sinni og biðum eftir að fara í flug. Við skiptum liði og Sigga fór í átt að Leicester Square og þaðan í Covent garden en ég í gítarmátun, m.a. í Denmark street. Sá reyndar einn ferlega freistandi en ákveð að hugleiða.  

Síðan fór ég í átt að Covent Garden.

Við litum á marglitt mannlífið og reyndum að telja tungumálin og fyrr en varði vorum við komin niður á Strand. "Mikið er ég svangur" hugsaði ég en Sigga sagði "Mikið er ég svöng! Leitum að Kebab stað." Viti menn. Allir kebab staðirnir sem við höfum séð í London í áranna rás hurfu snarlega. Eftir að eigra um götur, fram og til baka, eins og María og Jósep, var settlast á Fögru Ítalíu (Bella Italia) sem er á fleiri hornum en Starbucks. Þar pantaði ég burger americano en Sigga antipasti. Eitthvað miskildi þjónninn og færði mér pasta americano. Lét gott heita enda afskaplega svangur. Alveg ágætt – en borgarinn og kebabinn eru geymdir til góða!

Að þessari máltíð lokinni var Kebabhús á hverju horni.

Dagurinn leið svo hjá með frekara rölti. Gítarinn góði hækkaði í hafi og var settur á hold en þegar komið var heim til Katrínar, Hrafnhildar og Kjartans var okkur fagnað með góðum mat og drykk, auk þess sem rölt var um bæinn og Hackney skoðuð. Heimsmálin krufin á King George - hvernig væri að fá Katrínu í forsetann?

Það er ekki leiðinlegt að ganga um með manneskju sem kann allt um svæðið en enn betra þegar viðkomandi sýnir hvað honum/henni þykir vænt um bæinn sinn. Góður dagur, góður pöbb, allt gott!

Hvað var þetta karma? Jú það er gott karma að fá svona mótttökur eins og KK HH og KH veita manni. Takk kærlega!