
Ég rauður eftir gærdaginn!
Það var milt veðrið í gær þegar við löðum
af stað, ekki eins fallegt og það var deginum fyrr en milt og dálítið kul í lofti.
En eftir smá árbít var stefnan tekin suður fimmtu breiðgötu
og síðan skyldi kylfa ráða kasti.
Þessi gönguleið byrjar nú bara eins og hver önnur, mannlíf, götur, verslun en svo kemur maður niður á Flatiron district og þar er merkileg bygging. Merkileg sakir þess að byggingameistarinn vildi nýta lóðarreitinn til fulls. Hún var eitt hæsta hús New York lengi vel, 22 hæðir, reist og tekin í notkun um aldamótin 1900. Og húsið er þrístrent sem er kannski merkilegast.
Kirsuberjatrén lita götur og garða á fallegan hátt.
Og birtan var falleg (sbr. Rúdolf hérna efst!).
Áfram héldum við og loks komum við þar að sem fimmta breiðgata endar.Og þar erum við komin á heimaslóðir námsmanna og menningar. Þarna er mikill sigurbogi og þarna heitir Washington square. Mannlífið var iðandi, tónlistarmenn og fleira og fólk út um allt í góða veðrinu. Þarna léku og sungu þau Coyote og Crow. Hún lék á bassabanjó og hann á venjulegt banjó, tambúrínu og trommu, auk þess að syngja (eins gott að hafa samhæfinguna í lagi). Skrugguflott.
Þessi var að prjóna - upp á útlensku sagði Sigga.
Og það voru fleiri listamenn á ferð, meðal annars einn sem sat með gamla ritvél og setti texta á miða fyrir sérstaklega ungar konur, eftir smá íhugunaræfingu.
Við fórum nú til vesturs niður í Greenwich og reyndum aðeins að villast að vanda. Greenwich village er svakalega svona kúltúrelt á margan veg og gaman að eyða tíma þarna. Búðirnar breyta um svip og í stað miðborgarkeðjanna koma stök fyrirtæki. Þarna er mikið af ungu fólki og þar með eru kaffihús, plötubúðir, bókabúðir og tattústofur algeng sjón.
Enn tókum við beygju niður að árbakkanum og komum okkur
fyrir nærri Canal street. Hér blasti Frelsisstyttan við og margar myndir
teknar. Mér finnst alltaf að þessi stytta eigi að vera hvít en hún er græn.
Henni þarf varla að lýsa svo ég geri það nú samt, Hún stendur á Frelsiseyju (Liberty
Island) í höfninni í New York og er úr kopar. Hún var hönnuð af Fransmanni,
Frédéric Auguste aBartholdi, en reist af
Gustave
Eiffel (hinum eina sanna)og vígð 28. október 1886. Þetta var gjöf til
Bandaríkjanna frá frönskus þjóðinni. Hún á að sýna rómversku gyðjuna Libertas, sem
heldur á kyndli og steintöflum sem vísa til laga og reglna.
Það merlaði á sjónum og stemmingin sérstök. Auk þessa var tignarlegt að sjá yfir til New Jersy.
Áfram skal haldið og nú var leitað að Broom street því hún leiðir okkur til Little Italy. Þar settumst við hjá pöb og fengum að vita að þeim megin götunnar sem við sátum, þar væri litla Ítalía en hinu megin götunnar væri Kínahverfið.
Eftir sopann eigruðum við um þessi hverfi, fengum okkur
gelato og önduðum að okkur mannlífinu. Þetta er eitt af því sem gerir New York
svo magnaða. Hún iðar og dansar af lífi og það er sama hvar maður fer (allavega
á Manhattan) að það eru ógrynni tungumála, bílflaut, fólk af öllum stærðum og
gerðum og hneigðum. Spenna? Ekki fann ég það.
Þegar leið að kvöldmatartíma slysuðumst við inn í Peking
Duck restaurant og snæddum. Enginn verðlaun fyrir að giska á hvað!
Add caption |
Þaðan niður að
ánni hinum megin að Brooklyn og Manhattan brúnum en þær eru gríðarmikil
mannvirki. Sú eldri, Brooklyn brúin var reist (lögð?) milli 1869 og 1882. Hún
tengir Brooklyn og Manhattan.
Þegar brúin var lögð þá var
Brooklyn sjálfstætt bæjarfélag frá hinnu upphaflegu Nýju Amsterdam.
Manhattan brúin er nýrri og var tekin í notkun 1909. Hún tengir líka
Brooklyn og Manhattan.
Hér að neðan smá tölfræði!
Þetta eru tölur um ferðir okkar hjóna skv.fína Polar úrinu mínu!:
Föstudagur 18/3 gengin 7500 skref, 4,7 km.
Laugardagur 19/3 gengin 12100, 8,4 km á 6 klst 42 mín
Sunnudagur 20/3 gengin 9500 skref, 6,4 km í 5 klst
Mánudagur 21/3 gengin 7400 skref, 4,9 km í 5 klst
Þriðjudagur 22/3 gengin 8000 skref 5,16 km í 6 klst
Miðvikudagur 23/3 gengin 10200 skref og 7,1 km í 5 klst
Fimmtudagur 24/3 gengin 14700 skref og 10,2 km í 6 klst. 5
mín
Engin ummæli:
Skrifa ummæli