Afætur og óþarfa lið

Það er afskaplega mikið til siðs að skammast yfir hinu opinbera þessa dagana. Skattar eru háir, umsvif ríkisins mikil, opinberir starfsmenn margir...
Á sama tíma er skammast yfir niðurskurði opinberrar þjónustu, sameiningu grunnskóla, niðurskurði í heilbrigðismálum...
Opinberum starfsmönnum starfsmönnum hefur fjölgað. Líklega vegna þess að t.d. hluti hins einkavædda bankakerfis er aftur orðið að ríkisfyrirtæki. Eða vegna þess að verið er að taka til eftir hrunið með sérstökum saksóknara, fleiri dómurum o.s.frv. Eða vegna þess að félagsmálastofnanir eru  að glíma við vanda fólks sem er atvinnulaust, stórskuldugt, svo ekki sé nú talað um vanda barna þess. Þessi vandamál halda einnig starfsfólki í skólum og heilbrigðisgeiranum uppteknum. Ekki fer þetta fólk til einkafyrirtækja sem rukka fullt gjald fyrir.
Þá er það opinbert leyndarmál að stjórnkerfi og starfsfólk opinberra stofnana er víða að glíma við vandamál sem vaxa með hagræðingunni.
Í framhaldsskólum stækka nemendahópar. Nemendum fjölgar mun hraðar en kennurum skv. t.d. gögnum frá KÍ (ki.is). Hópar sem voru 24 nemendur hámark eru nú um 30 nemendur og það sem heldur stærð niðri er stofurýmið.
Álagið vegna þessarar hagræðingar eitt og sér er nóg.
Það ástand sem nú ríkir er nóg í sjálfu sér.
Leggjum saman tvö nóg og við fáum sprengihættu.
Það er voðalega vinsælt að kenna tilteknum stjórnmálaflokki um þetta en hinn svokallaði einkamarkaður og frekar ósvífnir hrunkvöðlar hans eiga sinn skerf líka.
Hvað gerði einkamarkaðurinn ef hann ætti sjálfur að sinna þessum fórnarlömbum? Líklega sópa þeim úr landi.
Það var líka sjónarmið margra seint á þarsíðustu öld þegar fólk var hrakið til Vesturheims, - þangað til Danir afnámu vistarbandið.
Er að furða að við séum sum þeirrar skoðunar að siðferði forystumanna landsins hafi lítt skánað? Og þá er ekki einvörðungu átt við stjórnmálamenn!