6.9.12

Innvígslur, manndómsvígslur og busanir.


Nýverið birtist einkar fróðleg grein um busavígslur í Fréttablaðinu  (http://vefblod.visir.is/print.php?aid=315898) þar sem mannfræðingur reynir að setja busavígslur i samhengi menningararfs og réttlæta tilvist þeirra.  
Í greininni segir m.a. „Á síðustu árum hefur verið meiri pressa á skólastjórnendur að vinna gegn niðurlægingunni sem oft hefur einkennt busainnvígslurnar.“ Og vísað réttilega til breyttrar réttarstöðu unglinga vegna færslu sjálfræðisaldurs í 18 ár, sem og skrif umboðsmanns barna um málið. Aftur á móti er ekki vikið að einarðri andstöðu fjölda stjórnenda og starfsmanna skóla við fyrirbærið, sem er víða mjög sterk enda ofbýður búsaferlið siðferðiskennd þeirra.  Þá segir: „Innvígslur eru ekki nýtt fyrirbæri...Enn í dag þekkist að senda nýja starfsmenn í byggingarvinnu í erindisleysu, eins og að skjótast að ná í plankastrekkjara.“ Sem er rétt en varla líkt almennum busahátíðum.
Og enn segir: „Þegar fylgst er með busavígslum virðast þær helst einkennast af mikilli niðurlægingu busanna...“ og lokaorðin: „ Með því að allir árgangar gangi í gegnum "það sama" ár eftir ár þá eiga þeir þessa reynslu sameiginlega. Þessi sameiginlega reynsla verður til þess að samkennd verður til innan hópsins. Busavígslur eru þess vegna mikilvægur hluti af því að vera hluti af hópnum innan hvers skóla fyrir sig.“
Frá mínum bæjardyrum séð þá halda þessar rökhendur illa vatni við nánari skoðun og erfitt að sjá að það að eldri nemendur niðurlægi þá yngri með sóðaskap og ofbeldi geti orðið almennur hluti af samkennd hópsins. Það er kunn kennning úr fræðunum að ofbeldi ali af sér ofbeldi. Því er það vart til annars en að viðhalda ofbeldi að viðhalda busavígslum af því tagi sem víðast hafa tíðkast umliðna áratugi. Og vart er það í verkahring skóla að viðhalda niðurlægingu og ofbeldi. 

Hvað er innvígsla?
Orðið innvígsla er afar gegnsætt en það er þegar fólk er vígt inn í eitthvert samfélag. Busavígslan er talin slík. Fermingin er vissulega innvígsla, sama gildir þegar menn voru slegnir til riddara á öldum fyrr og í raun er prestvígsla það einnig. Þessar athafnir eru víðáttu fjarri því sem busavígslur eru. Annað orð sem notað er mun vera manndómsvígsla. Manndómsvígslur eru þekktar í m.a. veiðmannasamfélögum þar sem ungir menn urðu að sanna sig með því að sýna færni sína. Þa eru athafnir eins og umskurður kvenna partur af slíkum innvígslum/manndómsvígslum og hafa ekki verið taldar til eftirbreytni.
Það að verða hluti af samfélagi og viðurkenndur hluti er sannarlega eftirsóknarvert fyrir flesta. Spurningin er hvernig það gerist. Ef menn fara á leitarvélar alheimsvefsins, slá inn orðið busavíglsa eða skyldar útgáfur þess og leita mynda þá fá þeir myndir af ungu fólki sem vart verður séð að sé verið að kenna neitt annað en að taka við ofbeldi og væntanlega koma þeirri hugsun áfram. Það er eina sjáanlega reynslan sem er sameiginleg.
Manndómsvígsla er tæplega orðið því það er vart mikill manndómur í því að láta níðast á sér og djöflast. Landsliðsmenn í sumum íþróttum búa við slíkt og eru oft bláir og marðir á eftir. Ef svona manndómsvígsla felur í sér að verið sé að bjóða fólk velkomið þá vildi ég nú síður þekkjast þessa gestrisni sem þarna er í boði.
Á umliðnum árum hefur sitthvað misjafnt tíðkast í aðdraganda þessara hátíða. Eldri nemendur hafa „keypt“ busa til ýmissa verka, glósugerðar, bílaþvotta, töskuburðar og fleiri atriða. Þá hafa þeir skipað þeim að taka armbeygjur, krotað á föt og andlit og fleira, auk margskonar einkaframtaks utan skólans.
Slíkt athæfi heitir mannsal, þrælahald og kúgun á íslensku, jafnvel þó það sé „til gamans gert.“ Sá sem færi á almannavettvang og tæki aðra manneskju slíku traustataki yrði líklega kærður til lögreglu.

Það er mikið lagt undir af ungu fólki margra skóla að réttlæta þess stórmerku athöfn. Og finna til þess rök sem líkjast þeim sem birtust í Fréttablaðinu. Þegar nánar er að gáð verður varla séð að busadagar, eins og víðast tíðkast, eigi nokkuð sammerkt með launhelgum, innvígslum, manndómi eða skemmtunum. Í grunninn byggja þær á ofbeldi, viðhalda ofbeldi og slíkt er ekki verkefni skóla, - ekki í siðmenntuðu ríki.

Engin ummæli:

Skrifa ummæli