Mér finnst alveg óskapleg gott að fara út að ganga eða hlaupa eða á
hlaupabretti. Ég hugsa og pæli og sem hvert afburðabloggið. Algjörlega
klassísk, groundbreaking, uppfull af skýrum lausnum, mögnuðum tillögum,
heimsbætandi hugsunum!!!
Svo kem ég heim, konan segir eitthvað fallegt, og viti menn
bloggið/bloggin eru á bak og burt.
Þessi texti er sem sé til minningar um gleymd blogg.
Megi þau hvíla í friði.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli